Jarosław leży 134 kilometrów na zachód od Lwowa, 214 kilometrów na wschód od Krakowa, 214 metrów nad poziomem morza. Osada istniała tu prawdopodobnie już w czasach prehistorycznych, co potwierdzają badania archeologiczne. Najstarsze wzmianki pisemne zaś pochodzą z wieku XIII, znajdują się w staroruskich latopisach i dotyczą walk dynastycznych
z okresu rozbicia dzielnicowego na Rusi.
Od czasów przyłączenia tych ziem do Korony Polskiej aż do wieku XIX Jarosław, będąc miastem prywatnym, należał kolejno do różnych rodów szlacheckich (Tarnowscy, Ostrogscy, Sobiescy, Czartoryscy) a jego właściciele poświęcali mu dużo uwagi zabiegając o odpowiednie przywileje królewskie. Korzystając z korzystnego położenia geograficznego przy spławnej rzece i na skrzyżowaniu ważnych szlaków kupieckich w XVI i XVII wieku doszedł Jarosław do wielkiego rozkwitu. Odbywały się tu największe w Polsce, a po frankfurckich największe w Europie Środkowej jarmarki, na które przybywali kupcy z całej Europy i z Bliskiego Wschodu. „Arabes, Persy i Medowie, Grek, Turczyn, Serba, Multan i brzydcy Scytowie” – jak zapisano w jednym z ówczesnych poematów (Wawrzyniec Chlebowski, 1625).
Będąc różnorodnym tyglem kulturowym, stanowiły jarmarki żywy punkt wymiany nie tylko towarów, ale także idei i doświadczeń. Były również nie dającym się przecenić forum propagandowym dla działających w mieście szkół: łacińskiej szkoły parafialnej, kolegium jezuickiego, szkoły cerkiewnej w której uczono sztuk wyzwolonych, prowadzonej przez benedyktynki szkoły dla dziewcząt czy w końcu szkoły muzycznej. Poprzez wystawianie sztuk teatralnych (źródła podają nawet zaskakujące tytuły takie jak Comoedia Philocangeli czy Nabuchodonozor) zachęcano szlachciców do oddawania dzieci na naukę, dzięki czemu studiowali w Jarosławiu nie tylko Polacy i Rusini, ale także synowie szlachty węgierskiej i mołdawskiej.
Największe jarmarki odbywały się pod koniec lata w sierpniu. To właśnie do nich nawiązywała nazwa pierwszych Jarmarków Muzyki Dawnej, które po kilku latach przekształciły się w Festiwal „Pieśń Naszych Korzeni”. Wszystkie festiwalowe wydarzenia odbywają się w otoczeniu dużej urody zabytków, będących świadectwem dawnego splendoru i historycznej wagi miasta, a także jego wieloetniczności; różnorodności wyznań i obrządków.